اینم روضه مادرم...

مردک پست که روزی نمک حیدر خورد
نعره زد بر سر مادر به غرورم بر خورد
ایستادم به نوک پنجه ی پا اما حیف
دستش از روی سرم رد شد و بر مادر خورد

من گریه ام گرفته... کمی هم به من بخند...

هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد

نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد

خوشا به حال خیالی که در حرم مانده

و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد

به یاد چایی شیرین کربلایی‌ها

لبم حلاوت "احلی من العسل" دارد

چه ساختار قشنگی شکسته است خدا

درون قالب شش‌گوشه یک غزل دارد

بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟

بگو محبّت ما ریشه در ازل دارد

غلامتان به من آموخت در میانه‌ی خون

که روسیاهی ما نیز راه حل دارد

فتوحات خلیفه دوم!

گفته شده است که علامه عالی مقام، علامه امینی با یکی از مفتی های سنی مقابل شد. آن مفتی به ایشان گفت: آیا شما منکر فتوحات خلیفه دوم هستید؟

فرمودند:خیر...

مفتی به شدت خوشحال شد و گفت:احسنت...بالاخره اعتراف کردید...حالا خودتان فتوحات ایشان را با زبان خود بفرمایید.

ایشان فرمودند: اولین فتح خلیفه دوم در خانه ی مادر ما زهرا (س) بود که با لگد بر در خانه ای زد که عزراییل بدون اجازه حضرتش وارد نشد!!!!!!!

فَبُهتَ الَّذی الکفر...آن شخص بهت زده علامه را نگاه می کرد و هیچ نگفت...

یا زهرا(س)

توصیه ای از حاج آقا دولابی

حضرت ادریس علیه السلام فرمود: اگر کسی در بدو ورود به مجلسی بگوید:
بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آل محمد
در آن مجلس غیبت نمی شود؛ خدا از این ذکر، ملکی می آفریند که اگر کسی بخواهد غیبت کند، او را منصرف می کند.

وقت ورود در حرم تو هوایی ام/وقت خروج تازه زمین گیر می شوم

من با تو زندگی نکنم پیر می شوم

بی تو من از جوانی خود سیر می شوم

من در شعاع پرتو شمس الشموسیت

بی اختیار پیش تو تبخیر می شوم

 

آجرک الله یا بقیة الله

به هوای حرمت محتاجم...

نه جسارت نمی کنم اما، گاه من را خطاب کن بانو

چیزی از دیگران نمی خواهم، تو مرا انتخاب کن بانو

 

دکترها جوابم کرده بودند...

دکترها جوابم کرده بودند...

فقط یکی گفت: دارو برایت می نویسم... جواب می دهد!!!

.

.

.

.

.

.

 

ولادت امام صادق علیه السلام

امام صادق علیه السلام به اصحابش میفرمود:در بین مردم جورى عمل کنید که مایه تحسین ما بشوید. رفتار بسیجیها هم با آحاد مردم باید جورى باشد که بگویند اینها پرورش یافتگان نظام اسلامى اند؛ مایه جلب محبت و احترام برای جمهورى اسلامى.
رهبرانقلاب 92.8.29

عدالت برتر است یا بخشش

عدالت هرچیزی را در جای خود خواستن است، در حالی که بخشش آن را از جای خود خارج می کند.

عدالت تدبیر عمومی (زندگی) مردم است، در حالی که بخشش گروه خاصی را شامل می شود.

نهج البلاغه-حکمت 437