کاش باور کنیم تومیدون جنگیم! جنگ نرم! ما داریم کشته میدیم ولى هنوز باور نکردیم.
به دور و برتون نگاه کنید؟ چند نفر از بچه ها جدا شدن و گیر رسانه ها افتادن و از دست رفتن؟ تو دوستان، خانواده، فامیل؟ حتى تو مجموعه خودمون! داریم بچه هارو از دست میدیم و هیچ کاری هم نمی کنیم.
ببینید چقدر جذب کم شده، 2-3 سال پیش امیدم به هدایت افراد بیشتر بود ولى الآن احساس میکنم دیگه خیلى سخت شده.
خودمونم زخمى این جنگ نرم هستیم. اگر حواسمون نباشه و پامون بلغزه...
جالبه، دقت کردین؟ کشته های جنگ نرم شهید نمیشن، نفله میشن!!! هرکسی که گلوله فرهنگی دشمن بهش بخوره، نفله میشه، بی هویت میشه!
آقا تو مسئله تهاجم فرهنگى میفرمودن من دارم میبینم، چه کنم عده اى نمى بینند! و ما بى خیالیم و اصلا اهمیت نمیدیم، به کالاهاى خارجى، کالاهاى صهیونیستى، ابزارهاى جاسوسى، و ده ها مسئله دیگه که وقتى کسى میشنوه این حرفارو از ما فکر میکنن افراطى هستیم و نمی فهمیم و سرمون نمیشه و....
میگیم پپسی، کوکا کولا  نمی خوریم، پوزخند می زنن! میگیم نمی خوایم وسایل هامون مارک صهیونیستی داشته باشه، میگن ای بابا، شما هم شورشو درآوردین!
میگیم از این ابزارهای جاسوسی استفاده نکنید، چه نیازی به گوشی های آن چنانی دارید، چرا امنیت اطلاعات خودتون و کشورتون رو به همین راحتی در اختیار سرورهای امنیتی خارجی قرار میدین، حالا خوباشون میگن داریم با این وسیله ها بر ضد خودشون کار می کنیم (که جای تأمله، چون بازی تو زمین دشمنه) بقیه هم که اصلا باور ندارن، میگن اطلاعات منو می خوان چیکار؟ اصلا اینا چقدر مگه جا دارن که این همه اطلاعات ذخیره کنن؟... چی بگم بهشون که بازی خورده اند و خبر ندارن...
امروز فکر می کردم آیا ما تو اون دنیا جواب گو خواهیم بود؟ یا اصلا اون دنیا ازمون می پرسن چرا فلان گوشی رو خریدی؟ جرا فلان نرم افزارو نصب کردی؟ چرا فلان محصول رو استفاده کردی؟
به نظرتون می پرسن؟؟؟؟

..................................
دل نوشت 1