بهانه

دلم را به تو می سپارم اما..
تو می روی
و من..
تو را به خدا می سپارم
و چشمم را به در..
...
تو را به خدا می سپارم
و چشمم را به آسمان..
...
تو را به خدا می سپارم..
...
تو را به خدا می سپارم
دلم را نیز هم...
انگار تو فقط بهانه ای برای دل سپردن بودی!